همه محصولات
صندلی ماشین ایمن کودک
صندلی ماشین ایمنی کودک؛ صندلی خودرو جزئی اساسی از تجهیزات ایمنی برای کودکان است. توجه به نکات ایمنی و نصب درست صندلی ماشین کودک یکی از مواردی است که با وجود ساده به نظر رسیدن گاهی می‌تواند باعث بروز خطرهایی برای بچه‌ها شود و هر ساله کودکان زیادی در تصادفات رانندگی سراسر دنیا زخمی یا کشته می‌شوند.
صندلی ماشین ایمن کودک
حفظ امنیت فرزندان هنگام رانندگی در خودرو یکی از مهم‌ترین وظایف هر پدر و مادری است. اﻣﺮوزه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﺧﺼﻮص ﻋﻠﻞ ﺗﺼﺎدﻓﺎت راﻧﻨﺪﮔﯽ، ﺑﺤﺚ اﯾﻤﻨﯽ ﺳﺮﻧﺸﯿﻨﺎن ﺧﻮدروﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻮرد ﺗـﻮﺟـﻪ ﻗـﺮارﮔـﺮﻓـﺘـﻪ اﺳـﺖ.متاسفانه هر سال صدها نوزاد و کودک خردسال به دلیل رعایت نکردن اصول ایمنی صحیح در حوادث رانندگی آسیب دیده یا حتی جان خود را از دست می‌دهند.
صندلی ماشین ایمن کودک
ﻧﻮزادان و ﮐـﻮدﮐﺎن ﺳﺮﻧﺸﯿﻨﺎن ﻧﺤﯿﻒ و آﺳﯿـﺐ ﭘـﺬﯾـﺮﺗـﺮ ﺧﻮدروﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺴﻤﯽ، ﺳﻨﯽ و وزﻧﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﮐﻪ دارﻧﺪ اﻣﮑﺎن اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ اﯾﻤـﻨـﯽ برای آﻧﺎن ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮده، از ﺳﻮﯾﯽ در آﻏـﻮش ﮔـﺮﻓـﺘـﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ اﯾﻤﻦ ﻧﯿﺴﺖ، حتی کیسه‌ی هوا که برای ایمنی سرنشینان خودرو در نظر گرفته شده است می‌تواند در تصادفات جان نوزادی را که در صندلی جلوی خودرو قرار دارد تهدید کند.
ﻟـﺬا ﺑـﻪ ﻣـﻨـﻈـﻮر ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از آنﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﻬﯿﺪات وﯾﮋه ای اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾـﻂ ﺑـﺪﻧﯽ و وزﻧـﯽ آنﻫـﺎ ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﻮده و ﺑﺘﻮاﻧﺪ آن ﻫﺎ را در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ ﻫـﻤﺮاﻫﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐـﻤـﺮﺑـﻨـﺪ اﯾـﻤـﻨـﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧـﺎص ﺑﺪﻧﯽ آﻧﺎن اﻧﻄﺒـﺎق ﻧﺪارد، از اﯾﻦ رو اﺳﺘﻔـﺎده از ﺻﻨﺪﻟﯽ ماشین اﯾﻤﻨﯽ ﮐﻮدک در ﺧـﻮدروﻫـﺎ اﻣـﺮی اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
اما برای اینکه بتوانید یک انتخاب درست و ایمن داشته باشید لازم است که انواع صندلی ماشین ایمنی کودک را بشناسید و با نکات مربوط به ایمنی آنها آشنا شوید. اولین گام هم این است که بدانید کدام یک از انواع این صندلی‌ها متناسب با سن کودک شماست.
صندلی ماشین ایمنی کودک چیست؟
نام دیگر صندلی ماشین ایمنی کارسیت است. کارسیت car seat یک نوع صندلی مخصوص بچه‌ها است که در ماشین نصب می‌شود. بچه‌های نوزاد تا ۸ ساله باید هنگام قرار گرفتن در ماشین، در آن بنشینند.
صندلی ماشین ایمن کودک
شاید بپرسید ماشین که خودش صندلی دارد. صندلی کودک دیگر چیست؟ داشتن یک کارسیت مناسب برای کودکان مهم‌ترین وسیله‌ای است که کودکتان برای تضمین امنیتش در زندگی نیاز دارد.مکانیزم عملکرد صندلی ایمنی به این صورت است که به کمربند خودرو وصل می‌شود. کودک در آن قرار می‌گیرد و با کمربندهایی محکم که با بالشتک‌های نرم محصور شده‌اند، موقعیتش در صندلی تثبیت می‌شود. کارسیت را می‌توان در سه حالت ایستاده، نیمه ایستاده و خوابیده تنظیم کرد.
انواع صندلی ماشین ایمنی کودک
این دستورالعمل حاوی مراحل نصب سه نوع از رایج‌ترین صندلی‌های ایمنی کودک می‌باشد:
- صندلی ایمنی نوزاد
- صندلی ایمنی کودک
- صندلی ایمنی خردسال
آشنایی با انواع صندلی ماشین ایمن کودک
بهترین مدل برای صندلی ایمنی کودک، مدلی است که ضمن دارا بودن اصول ایمنی با سن و سایز کودک شما تناسب کامل داشته باشد. صندلی‌های ماشین ایمنی کودک را می‌توان به ۴ دسته تقسیم کرد که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.
- ۱- صندلی نوزاد (رو به عقب)
برای نوزادان باید از صندلی ایمنی نوزاد یا رو به عقب یا «rear-facing Car Seats» استفاده کرد. این نوع صندلی از تولد تا ۲ الی ۳ سالگی بهترین گزینه است. این صندلی‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که رو به صندلی خودرو قرار می‌گیرند و بسته به مدل برای وزن بین ۲ تا ۱۸ کیلوگرم مناسب هستند.
کودکان معمولا قبل از اینکه به حداکثر وزن قابل تحمل این نوع از صندلی‌ها برسند به حداکثر قدی که در این صندلی‌ها جا می‌شوند، می‌رسند و به عبارتی قد صندلی برای‌شان کوتاه می‌شود.
اگر قد کودکتان به‌گونه‌ای است که فاصله سر او تا بالای پشتی صندلی کمتر از سه سانتی‌متر شده است وقت آن است که نوع صندلی ایمنی کودک را عوض کنید. چرا که مدل رو به عقب دیگر جواب‌گوی سایز فرزند شما نیست. استفاده از صندلی ایمنی نوزاد راحت و کاربردی است. چون می‌توانید آن را از صندلی خودرو جدا کنید و به عنوان یک کریر نیز از آن استفاده کنید.
این ویژگی باعث شده که صندلی روبه عقب بهترین گزینه برای نگهداری کودک در حال خواب در داخل و خارج از خودرو باشد و می‌توانید بدون بیدار کردن کودک دلبندتان او را به راحتی جابه‌جا کنید. البته مشکل این نوع صندلی این است که چون فقط در حالت رو به عقب قابل استفاده است با بزرگ شدن کودکتان مجبورید آن را عوض کنید.
- ۲- صندلی دو حالته
صندلی‌های دو حالته یا «Convertible Car Seats» مشکل صندلی‌های روبه‌عقب را ندارند. چرا که می‌توان از آنها هم به عنوان صندلی رو به عقب برای نوزاد استفاده کرد و هم قابل تغییر به حالت رو به جلو است. پس وقتی که کودکتان بزرگ‌تر شد می‌توانید از حالت رو به جلو آن هم استفاده کنید و لازم نیست صندلی را کلا عوض کنید. به این ترتیب در هزینه‌های‌تان هم صرفه‌جویی خواهید کرد.
نکته دیگر اینکه این صندلی‌ها در حالت روبه‌عقب‌شان نسبت به نوع قبلی بازه تحمل وزن بیشتری دارند و برای وزن تا ۲۳ کیلوگرم مناسب هستند. در حالت رو به جلو این مقدار بیشتر است و این صندلی‌ها در این حالت تا حدود ۳۰ کیلوگرم را به خوبی تحمل می‌کنند. صندلی‌های رو به جلو بسته به سایز کودک برای سنین ۱ تا ۷ سال مناسبند.
با وجود اینکه این نوع از صندلی ایمنی کودک طوری طراحی شده که برای نگهداری نوزادان ۲ کیلوگرمی هم مناسب باشد، اما معمولا برای نوزادان کمی بزرگ هستند. به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند که بهتر است با مدل رو به عقب شروع کنید و بعد از اینکه کودکتان بزرگ‌تر شد سراغ مدل‌های رو به جلو و دو حالته بروید.
نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که برخلاف مدل رو به عقب، صندلی‌های دو حالته قابلیت اینکه به عنوان کریر هم استفاده شوند را ندارند و قابل جدا شدن از صندلی خودرو نیستند.
- ۳- صندلی نوع بوستر «BOOSTER» یا بالابرنده
صندلی نوع بوستر برای سنی مناسب است که حداکثر سایز قابل تحمل صندلی‌های دو حالته یا رو به جلو را هم پشت سر گذاشته اما کودک هنوز برای اینکه به طور عادی از کمربند خودرو استفاده کند کوچک است. صندلی بوستر در ایران به صندلی حامی یا تقویت‌کننده هم ترجمه شده است اما در اینجا منظور از واژه BOOSTER بیشتر به معنی بالا برنده است. چون کار اصلی صندلی BOOSTER این است که کودک شما را بالاتر از صندلی خودرو قرار می‌دهد تا بتوان برای او از کمربند خودرو استفاده کرد. این صندلی‌ها برای سنین ۴ تا ۱۲ سال مناسبند.
صندلی بالابرنده باعث می‌شود تا کمربند دقیقا در نقاط درستی از بدن کودکان قرار گیرد و بدون اینکه باعث ناراحتی آنها شود به خوبی ایمنی را حفظ کند. دو مدل صندلی بالابرنده موجود است. یک مدل که خودش پشتی هم دارد و یک مدل که فقط قسمتی برای نشستن دارد و باید از پشتی صندلی خودرو برای تکیه‌دادن استفاده کرد.
صندلی‌ها بدون پشتی ارزان‌تر و سبک‌ترند و راحت‌تر جابه‌جا می‌شوند اما صندلی‌هایی که پشتی دارند به گونه ای طراحی شده‌اند که به کمک آنها محل قرار گرفتن کمربند دقیق‌تر خواهد بود. همچنین در صندلی‌های بالابرنده پشتی‌دار سر کودک از طرفین محافظت می‌شود.
- ۴- صندلی چندکاره
صندلی چندکاره یا «All-in-One Car Seats» شبیه صندلی‌های دو حالته هستند. این نوع صندلی ایمنی کودک، کاملا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه به حساب می‌آید. چرا که همانطور که از اسمش مشخص است این نوع، کارایی هر سه نوع قبلی را در خود دارد و از زمان تولد فرزندتان تا سنی که آماده استفاده از کمربند خودرو شود می‌توانید از این صندلی استفاده کنید. این صندلی‌ها در حالت رو به عقب توانایی نگه داشتن کودکی با وزن ۲ کیلوگرم تا ۲۳ کیلوگرم را دارند و در حالت رو به جلو از ۹ تا ۳۰ کیلوگرم و در حالت بالابرنده از ۱۴ تا ۵۵ کیلوگرم را می‌توانند در خود نگه دارند.
با وجود اینکه ویژگی چندکاره بودن این صندلی‌ها باعث صرفه‌جویی در زمان و هزینه می‌شود اما بعضا نمی‌تواند در هر کدام از حالت‌هایی که گفته شد، عملکردی به خوبی مدل‌هایی که صرفا برای آن حالت ساخته شده‌اند، داشته باشند. همچنین معمولا سنگین‌تر و جاگیرتر از انواع دیگر هستند و ممکن است مناسب برای استفاده در همه اتومبیل‌ها نباشند. نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که صندلی‌های چندکاره قابلیت استفاده به عنوان کریر را ندارند.
چرا باید از صندلی ماشین ایمنی کودک استفاده کنیم؟
کوتاه‌ترین جواب برای این سوال این است: تا جان و سلامتی فرزندمان را حفظ کنیم. آمارها در این باره قابل تامل است. ما فقط به همین مورد اکتفا می‌کنیم که، ۷۵ درصد تصادفات منجر به فوت به کودکان مربوط می‌شود. برای همین یکی از سنگین‌ترین جرائم رانندگی در کشورهای پیشرفته‌ای مثل کانادا، به استفاده نکردن از کارسیت تعلق می‌گیرد.
صندلی ماشین ایمن کودک
کودکان، سبک وزن هستند و تنها یک ترمز کافی است تا از جای‌شان کنده و به دوردست‌ها پرتاب شوند. در نظر گرفتن همین نکته، می‌تواند هر پدر و مادری را قانع کند که خریدن یک صندلی مخصوص کودک در خودرو، از نان شب نیز واجب‌تر است. کارشناسان ایمنی خودرو می‌گویند، در صورتی که کودکی در صندلی خودرو به درستی قرار داده شود، تنها در شرایطی که خدای نکرده، خودرویی سنگین روی خودروی حامل کودک بیفتد، جان کودک در خطر قرار خواهد گرفت.
هنگام خرید صندلی ماشین کودک چه ویژگی‌هایی را مورد بررسی قرار دهیم؟
- اتصال امن به صندلی خودرو (ایزوفیکس)
ایزوفیکس (ISOFIX) یک استاندارد جهانی برای محل اتصال صندلی کودک در خودرو است. برندهای معتبر بین‌المللی خودروسازی از این استاندارد در صندلی عقب خودروهای خود پیروی می‌کنند.
خودروسازان ایرانی نیز در برخی از مدل‌های خود این استاندارد را رعایت کرده‌اند. در خودروهایی که دارای این استاندارد هستند، قلاب‌هایی تعبیه شده است که با استفاده از آنها می‌توان به راحتی صندلی ایمنی کودک را روی صندلی عقب خودرو نصب کرد و به این ترتیب به صورت ایمن‌تر و محکم‌تر آن را مهار کرد تا در زمان حرکت اتومبیل، جا به جا نشود.
تولیدکنندگان معتبر صندلی ایمنی کودک نیز در مدل‌های خود این استاندارد را رعایت می‌کنند. صندلی‌هایی که از این استاندارد پیروی می‌کنند، دارای اتصالاتی هستند که به قلاب‌های سیستم ایزوفیکس در خودرو متصل می‌شود و به این‌ترتیب ایمنی کودک شما در خودرو تضمین می‌شود. دقت داشته باشید که برای استفاده از این قابلیت باید مطمئن شوید که خودروی شما دارای استاندارد ایزوفیکس هست یا نه. اگر خودروی شما این قابلیت را دارد بهتر است سراغ صندلی‌هایی بروید که اتصال امن به صندلی خودرو (ایزوفیکس) داشته باشند.
- ابعاد صندلی
مدل‌های مختلف خودرو بسته به طراحی و ابعادشان فضای مشخصی در قسمت صندلی عقب دارند. پس بهتر است قبل از خرید صندلی ایمنی کودک، ابعاد مدل مورد نظرتان را با فضایی که در قسمت صندلی عقب خودروی شما وجود دارد مقایسه کنید و مدلی را انتخاب کنید که در خودروی شما و روی صندلی آن به خوبی جا بگیرد.
- وزن
حتی سنگین‌ترین صندلی‌های ایمنی هم آنقدر وزن ندارند که صندلی عقب خودروی شما از عهده آن برنیاید! اما در مدل‌های رو به عقبی که قابلیت تبدیل شدن به کریر را دارند موضوع وزن اهمیت پیدا می‌کند. چرا که اگر مدل‌هایی انتخاب کنید که وزن نسبتا بالایی دارند در جابه‌جا کردن آن به مشکل بر خواهید خورد.
- گروه سنی و ظرفیت وزنی
در مورد انواع صندلی‌های ایمنی صحبت کردیم و گفتیم که هر نوع برای چه سن و وزنی مناسب است. اما با این حال ممکن است شرکت‌های مختلف محدوده متفاوتی برای انواع مختلف صندلی‌هایشان در نظر گرفته باشند. پس بهتر است قبل از خرید حتما نگاهی به مشخصات مدل مورد نظرتان بیندازید و مطمئن شوید که گروه سنی و ظرفیت وزنی اعلام شده توسط شرکت تولید کننده آن مدل با سن و وزن کودک شما تناسب داشته باشد.
اشتباهات والدین در مورد ایمنی صندلی ماشین کودک
- استفاده نکردن مداوم از صندلی ایمنی کودک
کارشناسان بارها این جملات را پس از وقوع فاجعه از والدین پریشان‌حال شنیده‌اند: «فقط می‌رفتیم تا سر کوچه، گفتم کمربند نمی‌خواد دیگه!»، «بچه‌‌م از صندلی ایمنی ماشین بدش میاد!»، «گریه می‌کرد، برای همین من فقط یه لحظه از رو صندلیش بلندش کردم تا آروم شه!»
به یاد داشته باشید، یک بار وقفه می‌تواند باعث یک عمر پشیمانی شود، پس استفاده از صندلی ماشین کودک به طور مداوم و به شکل صحیح در هر حالت و شرایطی که دارید لازم و ضروری است. در واقع، استفاده از صندلی خودرو باید برای تمام کودکان در وسایل نقلیه خصوصی الزامی باشد، زیرا صندلی‌های ایمنی خطر مرگ یا صدمه‌ٔ جدی در اثر برخورد را به طرز چشمگیری کاهش می‌دهند.
- استفاده از صندلی ماشین کودک قدیمی یا دست دوم
آن صندلی ماشین کودک آنلاینی که به یک دهم قیمت اصلی‌اش خریده‌اید ممکن است معامله‌ٔ خیلی خوب به نظر برسد، اما می‌تواند به قیمت زندگی فرزندتان تمام شود. همین حکم در مورد مدل قدیمی‌تر صندلی ماشینی که خواهرتان بعد از بزرگ شدن فرزندش به شما داد هم صدق می‌کند.
به‌طورکلی، کریر دست دوم یا صندلی‌های ماشین کودک دست دوم ممکن است مشکلات زیر را داشته باشند:
- دفترچهٔ دستورالعمل‌های شرکت سازنده را که برای نصب صحیح حیاتی است نداشته باشند.
- فاقد برخی قطعات مهم باشند.
- پلاستیک با کهنه شدن می‌تواند شکننده شود، بنابراین یک صندلی ماشین کودک خیلی قدیمی می‌تواند در تصادف شکسته شود.
- درگیر یک تصادف بوده باشند و یادتان باشد حتی آسیب‌های غیرقابل رؤیت نیز می‌تواند در عملکرد صندلی تأثیر بگذارند.
- از استانداردهای ایمنی فعلی عقب باشند.
- به خاطر طراحی نادرست تولید آنها متوقف شده و از بازار جمع‌آوری شده‌اند.
اما اگر مجبورید از صندلی دست دوم استفاده کنید، مطمئن شوید که:
- کتابچه‌ٔ راهنمای شرکت سازنده را دارد یا با شرکت سازنده برای گرفتن یک نسخه‌ٔ جایگزین تماس بگیرید.
- تمام اجزای آن سر جایش است؛ کتابچه‌ٔ راهنمای کاربر را نگاه کنید.
- هرگز در یک تصادف جدی نبوده است.
- برای جلوگیری از خطرات ناشی از کهنگی پلاستیک، در حالت ایده‌آل از صندلی‌های ایمنی با طول عمر کمتر از پنج سال و به طور قطع از صندلی‌های با طول عمر کمتر از ۱۰ سال استفاده کنید؛ معمولاً تاریخ انقضاء را می‌توانید جایی روی صندلی پیدا کنید.
- همچنین تولید صندلی نباید متوقف شده باشد.
- برگرداندن زودتر از موعد صندلی ماشین کودک به سمت جلو خودرو
بچه‌ها سرهای بزرگ و گردن نسبتاً ضعیفی دارند، بنابراین در یک تصادف شاخ به شاخ، سر کودک می‌تواند به طور ناگهانی و شدید به سمت جلو تکان بخورد و در نتیجه صدمات نخاعی ایجاد شود. به همین دلیل، تا هر زمان که ممکن است صندلی ماشین کودک را رو به سمت عقب اتومبیل نصب کنید. کارشناسان می‌گویند جهت صندلی ایمنی ماشین کودک خود را تا دو سالگی یا تا زمانی که او به حداکثر محدودیت قد و وزن برای نشستن رو عقب برسد، رو به عقب اتومبیل نگه دارید.
- خارج کردن زودهنگام کودک از صندلی ایمنی ماشین یا بوستر
الزامی است که کودکان زیر سه سال در صندلی ایمنی ماشین کودک بنشینند. توصیه‌های کارشناسان برای سواری ایمن در اتومبیل بعد از سه سال نیز صریح است:
- کودک شما باید تا زمانی که حداقل ۱۸ کیلوگرم وزن داشته باشد، یا تا زمانی که شانه‌های او دیگر زیر تسمه‌های صندلی جا نشود، در صندلی ایمنی ماشین کودک بنشینند.
- فرزند شما باید از زمانی که وزن کودک به ۱۸ کیلوگرم می‌رسد و حداقل چهار سال دارد تا زمانی که قدش ۱۴۵ سانتی‌متر و حداقل هشت سال داشته باشد در اتومبیل در صندلی بالابر یا بوستر بنشیند.
- اگر اتومبیل شما در صندلی عقب فقط کمربند روی کمر یا اصطلاحاً کمربند دونقطه‌ای دارد یا اگر وزن کودک شما بیشتر از محدودیت صندلی ایمنی یا صندلی بوستر باشد، می‌توانید جلیقهٔ سفر مخصوص صندلی اتومبیل را جایگزین صندلی ایمنی ماشین کودک یا بوستر کنید. راهنمای خرید کریر نوزاد و راهنمای خرید صندلی ماشین کودک را ببینید.
- نصب غلط صندلی ایمنی ماشین کودک
صندلی ایمنی اگر اشتباه نصب شود کار خود را انجام نمی‌دهد. از جمله رایج‌ترین اشتباهات در مورد نصب صندلی ماشین کودک شامل محکم نکردن صندلی ایمنی و استفاده نکردن از نوع مناسب کمربند ایمنی برای ثابت کردن کودک در صندلی بوستر است. اطمینان حاصل کنید که صندلی ایمنی کودک بیش از ۲/۵ سانت به جلو یا به چپ و راست نمی‌لغزد و بوستر با کمربند سه‌نقطه‌ای، یعنی روی شانه و کمر بسته می‌شود. راهنمای نصب صندلی ماشین کودک را ببینید.
بهتر است در صورت امکان از نوعی سیستم مهار چفت و بستی استفاده کنید. طبق یک قانون درست، کلیهٔ صندلی‌های اتومبیل و وسایل نقلیهٔ ساخته‌شده از سپتامبر ۲۰۰۲ به بعد باید با سیستم لچ یا «چفت و بست‌های تحتانی برای کودکان» سازگار باشد. در این سیستم، صندلی کودک به وسیلهٔ دو محل بست در پایین به صندلی خودرو متصل می‌شود. همچنین قسمت بالایی صندلی کودک هم به وسیله یک قلاب به مکان تعبیه‌شده در صندلی خودرو متصل می‌شود. این سیستم، قلاب‌های قسمت فوقانی را که قبلاً در اتومبیل‌ها موجود بود با چفت‌های تحتانی که در قسمت عقب خودرو تعبیه می‌شوند، ترکیب می‌کند. برخی از خودروهای ساخته‌شده بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ نیز این سیستم را دارند. الزامی است که صندلی‌های دوحالته (صندلی ایمنی کودک نوپا و صندلی بوستر) چفت‌های بالا و پایین هر دو را داشته باشند؛ بالابرها لازم نیست که با سیستم چفت و بست‌های تحتانی سازگار باشند.
یک نکتهٔ مهم دیگر این است که در صورت امکان صندلی ایمنی کودک خود را در قسمت میانی صندلی عقب قرار دهید، زیرا در آنجا او از تصادفات جانبی بهتر محافظت می‌شود. البته اگر بیش از یک کودک داشته باشید، فقط یکی از آنها می‌تواند در وسط بنشیند. اگر کودکتان در صندلی بالابر یا بوستر می‌نشیند و ماشین شما در قسمت میانی صندلی عقب فقط کمربند روی کمر دارد که برای صندلی‌های ایمنی مناسب است اما در مورد بوستر هرگز نباید به تنهایی استفاده شود، صندلی بوستر کودک را در یکی از دو طرف راست یا چپ صندلی عقب قرار دهید و او را با کمربند سه‌نقطه‌ای ببندید.
- استفاده نکردن از گیره‌های نگهدارنده یا استفاده‌ٔ نادرست از آن
اگر مدل ماشین شما متعلق به قبل از سال ۱۹۹۶ است، احتمال دارد که کمربندهای سه‌نقطه‌ای قفل نشوند، یعنی محکم نیستند و مقداری آزادی حرکت دارند، مگر اینکه ماشین به طور ناگهانی توقف کند. این بدان معناست که برای ثابت نگه داشتن کمربند ایمنی و در نتیجه صندلی ایمنی کودکتان، در صورت تصادف به یک گیره‌ٔ نگهدارنده نیاز دارید که وسیلهٔ فلزی کوچکی شبیه یک گیره‌ٔ کاغذ بزرگ است.
بعد از اینکه صندلی کودکتان را با کمربند در جای خود محکم کردید، ببینید آیا می‌توانید آن را بیش از ۲/۵ سانتی‌متر به سمت جلو یا طرفین خودرو حرکت دهید یا نه. اگر می‌توانید، گیره را تقریباً یک سانتی‌متر بالاتر از سگک کمربند نصب کنید، نه در آن سمت دیگر صندلی که کمربندهای شانه و کمر را قبل از قرار گرفتن داخل بست به هم وصل می‌کند.
اگر گیره‌ٔ نگهدارنده‌ای را که همراه صندلی ایمنی کودک شما بوده است به اشتباه نصب کرده‌اید، با شرکت سازنده تماس بگیرید تا یک جایگزین سفارش دهید یا یک گیره‌ٔ جدید را از فروشگاه صندلی‌های ایمنی اتومبیل و سایر لوازم ایمنی خریداری کنید.
- محکم نکردن کودک در صندلی ایمنی
برای اطمینان از اینکه تسمه‌های مهار یا کمربند پنج‌نقطه‌ای صندلی ایمنی به اندازه‌ٔ کافی تنگ هستند که کودک شما را در صورت بروز حادثه محکم نگه دارند موارد زیر را رعایت کنید:
- تسمه‌ها را به دور بدن کودک ببندید و مطمئن شوید که تسمه‌ها پیچ نخورده است. سپس از چفت جلوی صندلی ایمنی برای سفت کردن تسمه‌ها استفاده کنید. شما نباید قادر باشید که پارچه‌ٔ تسمه را با انگشتان خود بلند کنید.
- چفت نگهدارنده‌ٔ پلاستیکی که دو تسمه را کنار هم نگه می‌دارد، تا سطح زیر بغل بالا بیاورید و بعد آن را قفل کنید. اگر چفت خیلی پایین باشد، کودک در صورت تصادف می‌تواند از صندلی خود به بیرون پرتاب شود.
- متصل نکردن صندلی ایمنی به ماشین
بسیاری از والدین فرزندشان را در صندلی ایمنی می‌گذارند و تسمه‌های آن را می‌بندند اما خود صندلی را به اتومبیل وصل نمی‌کنند. این ممکن است نتیجه‌ٔ سردرگمی در مورد نحوه‌ٔ کار صندلی ایمنی یا صرفاً برداشتن صندلی ایمنی از یک اتومبیل به اتومبیل دیگر و فراموش کردن اتصال آن در زمانی پرمشغله باشد.
برای جلوگیری از این اشتباه، وقتی کودک خود را در صندلی ایمنی‌اش قرار می‌دهید، دو بار نگاه و بررسی کنید تا مطمئن شوید که صندلی محکم به ماشین متصل شده است. صندلی‌های ایمنی رو به جلو تسمه‌ای دارند که می‌توانید به یک بست در خودرو قلاب کنید. اتصال صندلی به ماشین محافظت بیشتری فراهم می‌کند و در صورت بروز تصادف، به جلوگیری از آسیب‌دیدگی سر و گردن کودکان کمک می‌کند. اگر ماشین قدیمی‌تری دارید که سیستم چفت و بست ندارد، شاید بتوانید آن را روی ماشین خود نصب کنید.
- نگه داشتن کودک روی پایتان و توی بغل
وسوسه‌انگیز است که وقتی کودکتان در جاده قشقرقی گوش‌خراش به پا کرده است یا وقتی مسافت کوتاهی را از جایی به جای دیگر می‌روید و یا با دیگر دوستانتان در یک وسیلهٔ نقلیه سوار شوید، او را از صندلی ایمنی بیرون بیاورید و در آغوش خودتان نگه دارید. هرچند این کار ممکن است به نظرتان ایمن به نظر برسد و فکر کنید اگر اتفاقی بیفتد، شما فرزندتان را محکم نگه می‌دارید، اما حقیقت این است که حتی اگر شما کمربند خود را بسته باشید، فرزندتان می‌تواند با نیروی ناشی از برخورد از آغوش شما پرتاب شود و اگر شما بتوانید کمربند ایمنی را روی هر دوی شما ببندید، وزن شما می‌تواند روی فرزندتان بیفتد و در واقع او را به کام مرگ بفرستد. به همین تلخی!
پس هر قدر هم که کودک شما فریاد بکشد و هرچه دوستانتان اصرار کنند یا هرچه که سخت و پرزحمت باشد که وقتی می‌توانید با ماشین شخص دیگری بروید اتومبیل خودتان را ببرید، اما هرگز اجازه ندهید که فرزندتان سوار یک ماشین در حال حرکت باشد، مگر اینکه به شکل ایمن داخل یک صندلی ایمنی یا بالابر مناسب سن، ثابت‌شده و درست نصب‌شده قرار گرفته باشد.
- اجازه دادن به دو کودک برای استفاده از یک کمربند
این کار را نکنید. آزمایشات تصادف نشان داده است که وقتی در اتومبیل یک کمربند ایمنی روی دو کودک بسته می‌شود، در صورت تصادف سرشان می‌تواند با نیروی بالقوه کشنده‌ای به هم برخورد کند.
- اجازه دادن به کودک برای نشستن در صندلی جلوی ماشین
اگرچه ممکن است کودک شما با ناله و التماس خواهش کند که در صندلی جلو بنشیند، اما بدون شک، صندلی ایمنی ماشین کودک در صندلی عقب امن‌ترین جا برای اوست. همچنین کارشناسان توصیه می‌کنند که تمام کودکان زیر ۱۳ سال هر بار که سوار ماشین می‌شوند، فقط در صندلی عقب بنشینند.
بنابراین، برای یک لحظه هم کودک خود را روی صندلی راننده نگذارید، حالا چه در جاده‌ای سرسبز و خلوت در نزدیکی جنگل‌های شمال باشید و چه گوشهٔ خیابان برای گرفتن یک عکس یادگاری! یادمان باشد بچه‌ها از این کار خوششان می‌آید و آن را تکرار می‌کنند، پس این کار غلط و نادرست را نکنیم.
- توجه نکردن به ایربگ خودرو
اگر اتومبیل شما کیسه‌ٔ هوا یا ایربگ سمت مسافر جلو دارد، این دلیل دیگری برای نگه داشتن فرزندتان در صندلی عقب است. کیسه‌های هوا برای کاهش صدمات در بزرگسالان طراحی شده‌اند، اما هنگام باز شدن می‌توانند صدمات جدی به سر و گردن کودکان وارد کنند، به خصوص اگر صندلی ایمنی کودکتان رو به عقب اتومبیل باشد. برای اطلاع از اینکه ماشین شما کیسه‌ٔ هوا دارد یا نه، به دنبال برچسب هشداردهنده روی آفتاب‌گیر یا حروف SRS یا SIR روی داشبورد بگردید، یا کتابچه‌ٔ راهنمای وسیله نقلیه خود را بررسی کنید.
اگر قرار دادن فرزندتان در صندلی جلو تنها گزینه‌ٔ شماست، برای مثال، اگر صندلی عقب پر است یا اگر ماشین شما دونفره است، بررسی کنید که آیا کیسه‌ٔ هوای ماشین شما دکمه‌ٔ خاموش و روشن دارد یا خیر. اگر چنین است، آن را غیرفعال کنید. اگر نه، یک دکمه با این هدف نصب کنید.
اگر نمی‌توانید کیسه‌ٔ هوای سمت مسافر را خاموش کنید و باید کودکی را در صندلی جلو به جایی برسانید، بزرگ‌ترین یا بلندقدترین کودک مسافر خود را در صندلی جلو بگذارید، او را در صندلی ایمنی مناسب قرار دهید و صندلی را تا آنجا که ممکن است از داشبورد دور کنید.